Kochani,
na zdjęciach możecie zobaczyć jak w Tanza na Filipinach tamtejsi mieszkańcy, proboszcz Ilano Ronel i Siostry Urszulanki cieszyli się z zakończenia naszej wirtualnej podróży. Cała suma Ryżowego szlaku to 284 tysiące złotych. Zebrane pieniądze pozwolą prowadzić dożywianie dzieci w parafii Jana Pawła II jeszcze przez dwa lata.
I oczywiście najmłodsi dostali obiad. Ale tym razem zamiast ryżu był makaron.
W ubiegłym tygodniu podpisałyśmy umowę piątej dotacji projektu Ryżowy szlak -nakarm dzieci na Filipinach. Tym razem ze względu na RODO nie publikujemy podpisów. Na pierwszym zdjęciu siostra Iwona, ekonomka zgromadzenia przy podpisywaniu umowy, na drugim nasza Iga. Obie piękne.
Cieszymy się ogromnie !
W ramach projektu Ryżowy szlak odbyła sie też zbiórka publiczna 2017/3967/OR Nakarm dzieci na Filipinach, którą zakończyliśmy w sierpniu. A teraz ją wlaśnie oficjalnie rozliczyłyśmy. W ośmiu kwestach nasi wolontariusze zebrali 1200 złotych i 15 groszy. 
Kochani,
to prawie już. Po 2 latach i 10 miesiącach wirtualnej podróży jesteśmy prawie na miejscu. Brakuje tylko 50 kilometrów.
KAŻDY ANIOŁEK TO BYŁO DLA NIEJ ŻYCIE!
W ubiegłym tygodniu po długiej i ciężkiej chorobie zmarła Pani Wacława Zarzycka, nasza wolontariuszka, pomysłodawczyni projektu Manufaktura aniołkowa. Dla nas- pani Wacia.
Wolontariuszką naszej fundacji w projekcie Ryżowy szlak -nakarm dzieci na Filipinach została w wieku 85 lat. I była najlepszym przekładem, że nigdy nie jest za późno.
Szydełkowanie było jej wielką pasją. A szczególnie dzierganie aniołków.
– U mnie w domu muszą być aniołki! Muszą fruwać. – śmiała się Pani Wacława.
Dzięki ratowaniu przed śmiercią z głodu dzieci filipińskiej parafii Jana Pawła II robótki ręczne zyskały dla niej nowy wymiar – duchowy. Powtarzała: -To mnie trzyma przy życiu. Rano, gdy się obudzę zamiast siąść do śniadania mówię sobie – Nie, nie Waciu, zanim zjesz, nakarmisz jakieś dziecko. I robię na szydełku aniołka.
Pani Wacława nie tylko dziergała aniołki, ale także została koordynatorką pań, które również szydełkują na rzecz Filipin. Pilnowała, by wszystkie miały różne kolory kordonka, prowadziła buchalterię. Zmobilizowała też koleżanki, które nie potrafiły szydełkować. Przynosiły korale na aniołkowe główki. Zbierały wstążeczki do pakowania.
Z czasem wyłonił się z tego osobny wielopokoleniowy projekt Manufaktura aniołkowa. Powstało ponad pięć tysięcy aniołków.
Każdy aniołek Pani Waci był inny, bo każdy człowiek jest inny. Jak każde głodne dziecko w mieście Tanza na Filipinach. Dzięki Jej staraniom 265 dzieci dostaje tam codziennie obiad.
Nasze stoisko na Globaltice. Kwestujemy na Ryżowy szlak. W wycinaniu serduszek i robieniu kartek bardzo pomagają nam dzieci, ktore odwiedzają nasz namiot.
Szczególnie urzekła nas pewna sześciolatka, ktora postanowiła podarować dzieciom na Filipinach swoje własne oszczędności. Otworzyła swoją malutką torebeczkę, z ktorej wyjęła miktoskopijną portmonetkę i wrzuciła nam do puszki całą zawartość. Trzy grosze.
